بار کن تا بگریزیم

بسم الله


سخت دلتنگم ، دلتنگم ، دلتنگ از شهر
بار کن تا بگریزیم به فرسنگ از شهر

بار کن ، بار کن ، این دخمه طراران است
بار کن ، گر همه برف است اگر باران است

بار کن ، دیو نِیَم ، طاقت دیوارم نیست
ماهی گول نیم ، تاب خشنسارم نیست

من بیابانیم ، این بیشه مرا راحت نیست
بار کن ، عرصه جولان من این ساحت نیست

کم ِ خود گیر ، به خیل و رمه بر می گردیم
بار کن جان برادر ! همه بر می گردیم



اشتران را یله سازید ، ستوران را هم
کاهلان را بگذارید ، شروران را هم

هان که بی تاب و هوس باره مبادا با ما
گول و مأیوس و شکم خواره مبادا با ما

غافلان نیک نخسبند که کام اندیشند
عاقلان نیز بمانند که خام اندیشند

عاشقان دست بر آرند و عنان بر تابند
به فلک می رود این قافله تا در یابند

به فلک می رود این قوم اگر آگاهید
در پی روح خدا سبط رسول اللهید

ساروان اوست ، فلک جاده ، ملک چاووشش
بر گذرگاه نشان است و علم بر دوشش

به فلک می رود این قوم که کین بستاند
داد مظلوم از این چرخ برین بستاند


هله ای قوم ! شنیدید عنان بر تابید
وقت تنگ است و فراخ است کران ، دریابید

مقصد ما وطن است آی غریبان ِ زمین !
وقت شد تا بگذارید گریبان زمین

آی چاووش ! دمت گرم ، به آواز بخوان
صعب دیر است مبر وقت ، بخوان باز بخوان

هر که دارد هوس کرب و بلا ،بسم الله .
هر که دارد سر همراهی ما ، بسم الله .

استاد علی معلم دامغانی